Władysław Hasior i konteksty
27.10 - 04.12

Wystawa jest esejem, próbą odtworzenia dialogów dzieł i twórców w epoce, która już się zakończyła w ubiegłym wieku. To także spojrzenia z dzisiejszej perspektywy, poszukiwanie wartości, wartości formy i próba odczytania zapisanych w dziełach sensów.

Władysław Hasior urodził się w 1928 roku, zmarł w 1999; jeszcze nie tak dawno zaliczany był do najwybitniejszych polskich twórców. Wystawa prezentuje jego prace z różnych lat na tle dzieł innych, współczesnych mu artystów i zwraca uwagę na różne konteksty twórczości Władysława Hasiora. Sztukę wielu twórców asamblaży, należących do generacji, które doświadczyły wojny, możemy odczytywać jako przedstawienie świata zniszczonego wojną (Józef Łukomski, Jonasz Stern, Erna Rosenstein i Władysław Paciak).

Są na tej wystawie dzieła artystów, których inspirowała sztuka ludowa, kultura wsi i małego miasteczka, prowincjonalna i naiwna, zarówno tych, którzy tę inspirację wykorzystywali przy poszukiwaniu form sztuki nowoczesnej (Jerzy Bereś i Jerzy Panek), ale także tych, którzy byli i są świadomymi kontynuatorami tradycji i na tej drodze odnaleźli własną formę (Antoni Rząsa i Eugeniusz Mucha).

Wystawa pokazuje też artystów, których twórczość, głęboko zakorzeniona w archaicznej wizji świata, jest zapisem działania przeciwstawnych sił, żywiołów i odczucia sacrum, także poszukiwaniem metafory egzystencji (Henryk Błachnio i Hieronim Skurpski); zdarza się, że artyści tworzą towarzyszące dziełom akcje, przypominające obrzędy (Jerzy Bereś i Jerzy Kalina).

Autorami wystawy są: Mieczysław Szewczuk i Zbigniew Kamieński w Muzeum Sztuki Współczesnej, Oddziału Muzeum im. Jacka Malczewskiego w Radomiu.

Na wystawie zaprezentowano dzieła następujących artystów:

Władysław Hasior
Sztandar Ekstazy
340 x 165 cm

Józef Łukomski
Epitafia II, 1984/5
drewno, ubrania utwrdzane żywicą

Jonasz Stern
Trwanie, 1983
kości zwierzęce, płótno

Jerzy Panek
Ucieczka do Egiptu V, 1968
drzeworyt, bibułka

Władysław Paciak
Majdanek, Machina hitlerowska
nie datowany, drewno

Jerzy Bereś
Wahadło, 1976
drewno, dzwonek, kamień

Marian Kruczek
Plaskacz, 1981
relief, technika mieszana