Marek Szczęsny
2006.01.12 - 2006.01.29

Urodził się w 1965 roku w Bydgoszczy. W 1992 roku ukończył malarstwo na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu - dyplom w pracowni Prof. Zygmunta Kotlarczyka. Od 1994 roku pracował jako asystent w Wyższej Szkole Pedagogicznej, a obecnie pozostaje na stanowisku adiunkta w Katedrze Sztuk Pięknych Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie. Jest autorem kilkunastu wystaw indywidualnych i uczestnikiem wielu prezentacji zbiorowych w kraju i za granicą, laureatem licznych nagród i wyróżnień w przeglądach i konkursach artystycznych.

W latach 1994-1995 odbył staż w Akademii Sztuk Pięknych we Florencji i na Uniwersytecie w Sienie, w ramach stypendium Ministerstwa Kultury i Sztuki.

"Marek Szczęsny należy do młodego pokolenia artystów. Sztukę sensualistyczną, opartą na wrażliwości malarskiej i wiedzy warsztatowej, przejął od swego ojca, malarza Mieczysława Szczęsnego oraz w czasie studiów od znanego artysty i doświadczonego pedagoga Zygmunta Kotlarczyka. Natura Marka Szczęsnego nadaje afirmatywny wobec żywiołu życia, zmysłowy i dynamiczny charakter jego obrazom. Kultura malarska, wrażliwość kolorystyczna, bezpretensjonalność i liryzm - sprawiają, iż Jego płótna stają się kompozycjami o niezaprzeczalnym uroku. Obrazy mienią się i opalizują, wygrywając relacje barw; delikatnie emanują światłem. Elementy linearne układają się splotem w swoiste rytmy nadające pulsacji dużym płaszczyznom obrazów. Szczęsny zostawia wyraźny, szeroki zapis czytelnego gestu, który zastyga w kadrze, a mimo to jest żywy i dynamiczny. Jest to ekspresja świadomie kontrolowana - pozwala barwom nawarstwiać się, nie dla określenia realnych kształtów i przedmiotów, lecz w celu uzyskania zróżnicowanego nastroju.

Warstwa przedstawiająca, narracyjna jest podporządkowana formie, ideą naczelną jest struktura wizualna, a anegdota jest jakby ułatwieniem odbioru. Marek Szczęsny jest artystą poszukującym, analizującym aspekty wizualne natury, jej prostych składników, pragnącym ujawnić jej piękno, wyrazić je przekonywującą formą. Opracowywany przez niego, często ten sam temat stanowi pretekst do ukazywania relatywizmu spostrzeżeń i stanów emocjonalnych autora. Jest to twórczość szczera, własna, bezsprzecznie autentyczna, a przez to urzekająca świeżością spojrzenia".

Prof. Bronisław Pietruszkiewicz,
Wydział Sztuk Pięknych UMK w Toruniu

Gorąca przestrzeń, 2005
115 x 95, akryl / płótno

Świt, 2005
180 x 130, olej / płótno

Fajerwerk, 2005
160 x 120, olej / płótno

Wernisaż wystawy 12 styczeń 2006