WSTĘP WOLNY!

Program:

• Wyprzedaż wydawnictw BWA (od 1 zł!)

BOGNA BURSKA
"Arachne", 2003, 5'03''

Wideo Bogny Burskiej przedstawia tarantulę wędrującą po kobiecym buduarze: włochaty odwłok pająka kontrastuje z delikatnym różem muślinów, gdy przemyka po puszystym dywanie i miękkim łóżku, spaceruje w przestrzeni sypialni, między sznurami pereł, kosmetykami i kwiatami na toaletce.

Obszar prywatny, ciepły i przytulny - łóżko, czyli strefa bezpieczeństwa, ale i fantazji staje się miejscem groźnym, skażonym czymś przerażającym, ale zarazem fascynującym, przykuwającym nasze spojrzenie.

Bardzo często fascynujemy się tym, czego się boimy. Burska skłania nas do konfrontacji z naszymi lękami. Przywołując klasyczną opowieść o prządce Arachne, wplata w swoje dzieło bogactwo faktury pobudzające naszą wyobraźnię: miękkość jedwabnej pościeli, nieskazitelną gładkość luster, aksamitność kwiatów i niebezpiecznie mylącą delikatność puszystych pająków.

KATARZYNA KOZYRA
Summertale/Opowieść letnia, 2008, 20'04''

To pięknie zrobiony, bardzo estetyczny, zrealizowany w konwencji bajkowej film w ramach projektu Katarzyny Kozyry p.t. "W sztuce marzenia stają się rzeczywistością".

Akcja toczy się w prawdziwie rajskim ogrodzie, gdzie idylliczne życie wiedzie grupa karlic, i gdzie pewnego dnia w sposób magiczny, zjawiają się nieproszeni goście.

To film o tym co się wydarza, kiedy do uporządkowanego świata wkraczają inni, o nietolerancji, strachu przed odmiennością zachowań.

IWO RUTKIEWICZ
"Składniki"2009, 6'06''

Wideo skonstruowane z materiału wziętego z reportażu Vernissage TV - internetowej telewizji śledzącej najważniejsze wydarzenia artystyczne na świecie.

Film Rutkiewicza jest analitycznym przedstawieniem "składników" wernisażu, tzn. obiektów sztuki i ludzi, ale z pozbawieniem (przy pomocy komputerowej manipulacji) najważniejszego czynnika, czyli zawartości tych prac. Oczyszczenie treści filmu z elementów, do których przywykliśmy jako obserwatorzy i uczestnicy wystaw: barwy, faktury, gestu malarskiego - tam, gdzie się tego spodziewamy, pozwala odkryć w innych miejscach zaskakujące oblicze detali, a kadrowanie obrazu przez artystę z pozycji wmieszanego w tłum przyjaznego "podglądacza" ukazuje nam nowy, interesujący, plastyczny kadr widzenia.

KONRAD SMOLEŃSKI
"The Great Defecator" 2007
(z muzyką grupy Ścianka)

Konrad Smoleński w swej filmowej twórczości często korzysta z fragmentów istniejących materiałów filmowych ("found footage"), zaczerpniętych z historii kina bądź prywatnych nagrań, które poddaje transformacji, ze szczególną dbałością o warstwę muzyczną.

Ścieżka dźwiękowa w jego projektach wyznacza rytm i warunkuje montaż, który upodabnia filmy do wideoklipów. Tak jest i w przypadku "Wielkiego Defekatora" ilustrowanego ostrymi, surowymi dźwiękami utworu grupy Ścianka.

Niepokojące apokaliptyczne wizje zawarte w filmie są charakterystyczne dla twórczości Smoleńskiego, który wątpi w równowagę dobra i zła w świecie zamieszkiwanym przez człowieka.

Udowadnia swą tezę walki ładu i spokoju z krzywdą i chaosem wplatając w obrazy nerwową atmosferę napięcia i wyczekiwania, uczulając widza na potencjalną sytuację zagrożenia, realnego zła.

ZORKA WOLLNY
"Chodzony na kolekcję sztuki XX i XXI wieku", 2006

Sprowokowana sztywnymi muzealnymi procedurami Zorka Wollny wyrwała się spod ścisłej kontroli ruchu w przestrzeni wystawienniczej i ułożyła choreografię tańca złożonego ruchów i gestów, nieświadomie wykonywanych przez widzów w muzeum.

Aranżacja obiektów, zakaz dotykania eksponatów skłania widzów, jak zaobserwowała artystka, do poruszania się w określonym rytmie i do przybierania powtarzalnych póz.

Ten nieśpieszny rytm zwiedzania, zrytualizowane gesty i reakcje obserwatorów zostały podjęte przez grupę performerów w układzie figur "chodzonego", zatańczonego pewnego dnia w Muzeum Sztuki w Łodzi.