Leon Wyczółkowski (1852-1936) - malarstwo, rysunek, grafika

Urodził się 11 kwietnia 1852 r. w Hucie Miastkowskiej koło Siedlec, zmarł 27 XII 1936 r. w Warszawie, pochowany jest w Wtelnie koło Bydgoszczy.

Uczęszczał do szkoły ludowej w Kamionce pod Lubartowem i przez jeden rok do gimnazjum w Siedlcach. Dalszą naukę kontynuował w III Gimnazjum w Warszawie. W 1869 r. rozpoczął edukację artystyczną w warszawskiej Szkole Rysunku i Malarstwa, zwanej Klasą Rysunkową, pod kierunkiem Aleksandra Kamińskiego, Rafała Hadziewicza i Wojciecha Gersona. Studiował tam do 1874 r., następnie od 1875 do 1877 w Akademii Sztuk Pięknych w Monachium, w pracowni węgierskiego malarza Aleksandra Wagnera. W latach 1877-1879 kontynuował studia na Oddziale Kompozycyjnym u Jana Matejki w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych.

W 1878 i 1889 krótko przebywał w Paryżu. W latach 1879-1880 zamieszkał we Lwowie, gdzie poznał Adama Chmielowskiego, późniejszego zakonnika Brata Alberta. Pod jego wpływem namalował Alinę opartą na "Balladynie" Słowackiego. W 1881 r. przeniósł się do Warszawy ; prowadził tam, do 1883 r. prywatną szkołę malarstwa. Tworzył portrety, sceny rodzajowe tzw. buduarowo-salonowe, np. "Obrazek jakich wiele"," W buduarze". Okres 1883-1893 spędził podróżując po Ukrainie, z krótkimi przerwami, przyjeżdżając do Warszawy. Tam właśnie powstały różne wersje "Kopania buraków", "Rybaków" - utrzymane w duchu malarstwa impresjonistycznego, nasycone słońcem i światłem. Od 1895 do 1911 był pedagogiem, profesorem malarstwa w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych (od 1900 r. Akademii Sztuk Pięknych), gdzie w latach 1909-1910 pełnił funkcję rektora. W Krakowie mieszkał do 1929 r. ; w czasie I wojny światowej przebywał w Warszawie i Krakowie. Wiele podróżował po kraju i Europie, wyjeżdżał do Włoch, Francji, Hiszpanii, Holandii i Anglii.

W tym czasie malował portrety wybitnych postaci swojej epoki, pejzaże z Tatr, zabytki architektury, kwiaty i martwe natury. Często powtarzanym motywem jest Kraków i Wawel. W 1897 należał do grona członków założycieli Towarzystwa Artystów Polskich "Sztuka", brał udział w licznych wystawach w kraju i za granicą. W 1922 r. przekazał w darze Muzeum Wielkopolskiemu w Poznaniu kolekcję dzieł sztuki wschodniej, za co otrzymał dworek z parkiem w Gościeradzu pod Bydgoszczą. Lata 1929- 1936 spędzał w Poznaniu, Gościeradzu oraz w Warszawie ; od 1934 do śmierci prowadził katedrę grafiki w warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych.

Twórczość Wyczółkowskiego prowadzi od realistycznych obrazów historycznych przez plenerowe doświadczenia i malarstwo impresjonistyczne aż do symbolizmu w wątkach patriotycznych i baśniowo-fantastycznych. Ciągła potrzeba eksperymentowania towarzyszyła artyście we wszystkich technikach malarskich i graficznych, szczególnie bliska była mu mistrzowsko opanowana litografia. Malował obrazy olejne, pastele, akwarele, robił rysunki tuszem, węglem, pozostawił dużo grafik, często zamkniętych w teki tematyczne. W grafice Wyczółkowski eksperymentował, poszukiwał własnych środków wyrazu artystycznego, podkolorowywał, używał barwnych papierów, prószył, wydrapywał.

Wystawa została zorganizowana we współpracy i ze zbiorów Muzeum Okręgowego im. Leona Wyczółkowskiego w Bydgoszczy. Kuratorem wystawy jest Ewa Sekuła-Tauer.

Wernisaż wystawy - 23 stycznia 2003 r. o godz. 17.00.